Την τελευταία δεκαετία το πιο δηµοφιλές ανέκδοτο στους κύκλους των νεόπλουτων ήταν το εξής. Ενώ ο µέρµηγκας κουβαλάει µέσα στο καλοκαίρι κάθιδρος τους σπόρους για τον χειµώνα,εµφανίζεται ο τζίτζικας µε το σκάφος γεµάτο όµορφα κορίτσια και του προτείνει διακοπές στη Μύκονο.
– Φύγε από 'δώ, άσε µε να δουλέψω. Τον χειµώνα που θα πεινάσεις να δω τι θα κάνεις.
Ηρθε ο χειµώνας µε βαρύ κρύο και χιόνι. Εµφανίζεται ο τζίτζικας ξανά, όχι όµως εξαθλιωµένος όπως θέλει ο µύθος, αλλά µε πανάκριβο τζιπ, και προτείνει µια βόλτα για σκι µε διαµονή στην Αράχοβα.
– Οχι, φύγε, δεν έρχοµαι, γιατί είµαι βλάκας. Κάνε µου µόνο µια χάρη, εάν συναντήσεις τον Αίσωπο, πες του πως είναι απατεώνας. Με κορόιδεψε…
Δεκαπέντε χρόνια κράτησε το φαγοπότι, µε τον µέρµηγκα να είναι σταθερά το κορόιδο. Στο Βερολίνο, στο Παρίσι παρίσταναν τους κουτόφραγκους και δεν έβλεπαν τι συµβαίνει στη χώρα µας.
Ούτε αναρωτήθηκαν από ποιους και πώς αγοράζονταν οι στόλοι των πανάκριβων αυτοκινήτων και οι χιλιάδες ηλεκτρικές συσκευές που έφθαναν καθηµερινά στην Ελλάδα. Ούτε βέβαια παρατηρούσαν το χρέος της χώρας να εκτινάσσεται όταν πίεζαν για νέες φρεγάτες και σύγχρονα αεροπλάνα.
Για µη δουλευόµαστε, επειδή όλοι στις Βρυξέλλες είναι συνένοχοι στο έγκλημα της πολιτικής χρεοκοπίας της Ευρώπης και της ανώριµης διαχείρισης του ενιαίου νοµίσµατος, ήρθε η στιγµή να µπει η κόκκινη γραµµή.
Το κορόιδο ο µέρµηγκας γονάτισε, δεν αντέχει άλλο να πληρώνει τα σπασµένα, όσο κι αν δώσει από τον µισθό και τη σύνταξή του.
Ωραίο ακούγεται το παραμύθι ότι «τα φάγαµε όλοι µαζί», αλλά δεν έχει δράκο.
--
Ανάρτηση Από τον/την Κωνσταντίνος στο Ας μιλήσουμε επιτέλους! τη 12/28/2010 05:20:00 μμ
