[Ας μιλήσουμε επιτέλους!] Και όμως μπορούμε να κάνουμε την ευχή πραγματικότητα


Οι εξελίξεις είναι πάντοτε εκείνες που η κοινωνία κρίνει υποφερτές. Αν η κοινωνία κρίνει κάποια εξέλιξη ανυπόφορη την διορθώνει με βίαια αντιστάθμιση. Βίαια εννοώ αιματηρή, καθώς η κοινωνία όταν δρα διορθωτικά δεν αναγνωρίζει την αξία της ανθρώπινης ζωής.

Η έκβαση των δρομολογήσεων του κάθε ΔΝΤ ή εθνικής κυβέρνησης εναπόκειται στην δεκτικότητα της κοινωνίας προς αυτές, και την αργή (σταγόνα-σταγόνα) υλοποίησή τους.

Ως τώρα οι δρομολογήσεις ΔΕΝ είναι σταδιακές, και ΟΛΕΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ τείνουν στην κατεύθυνση της αύξησης του πόνου στον Πολίτη. ΤΙΠΟΤΕ δεν έχει γίνει ακόμα για να μειωθεί η σπατάλη, ή να απελευθερωθούν οι αναπτυξιακές δυνάμεις της κοινωνίας, ενώ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΩΣ ΤΩΡΑ είναι για την αύξηση των εσόδων, δηλαδή αφαίρεση πόρων από τον πολίτη, για αναδιανομή στις τάξεις των ημετέρων και κομματικών στρατών.

Ακόμα και η σύναψη δανείου με την Τρόικα είναι για να διαφαλιστούν τα έσοδα σίτισης των ημετέρων.

Το σημερινό πολιτικό προσωπικό είναι απαξιωμένο, και καθημερινά αποδεικνύει την ορθότητα της απαξίωσής του μέσω της παντελούς στέρησης προοπτικής και οράματος, ή έστω και ευήκοου ώτος στις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας.

Στο δικό μου (ευφάνταστο) σενάριο, κάποια στιγμή ο Λαός θα ανακαλύψει ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός και θα τον πετροβολήσει μέχρις θανάτου.

Το πολιτικό προσωπικό θα απολυθεί, και στην θέση του θα έρθουν άξιοι και πατριώτες, μετά από μια αιμοσταγή σύγκρουση με τους ευκαιριακούς τυχοδιώκτες που αρχικά θα προσπαθήσουν να παρεισφρύσουν στις τάξεις των νέων πολιτικών προσώπων.

Η κοινωνία θα αποκαταστήσει την αίσθηση δικαίου απονείμοντας μόνη της δικαιοσύνη, και δυστυχώς καίγοντας πολλά χλωρά μαζί με τα ξερά. Η χώρα θα ξεκινήσει να βγαίνει από την μελαγχολία όταν θα έχει εξοριστεί, αυτοβούλως ή όχι, ο τελευταίος κλεπτοκράτης.

Με την φυγή της κατάθλιψης θα έρθει η ανάπτυξη. Θα είναι εκρηκτική και συνολική. Οι παραγωγικές τάξεις θα ανθίσουν, και με αυτές οι έννοια της Δημοκρατίας και της αξιοκρατίας. Οι πνευματικοί άνθρωποι θα βρουν νέα έμπνευση, και θα ξαναδούμε οικογένειες με 4 και 5 παιδιά.

Ο κόσμος στο δρόμο ακόμα και αν είναι φτωχός, θα είναι χαμογελαστός και θα λέει καλημέρα σε αγνώστους, όπως ακόμα και σήμερα συμβαίνει στα μικρά νησιά μας.

Οι νέοι πολιτικοί θα κυκλοφορύν χωρίς μπράβους και θωρακισμένα αυτοκίνητα, και ο αστυνομικός θα είναι φίλος με τον Πολίτη. Πιθανολογώ μάλιστα ότι η αστυνομία θα παίξει ουσιαστικό ρόλο-κλειδί στην αποκαθήλωση του σάπιου πολιτικού συστήματος και την αποκατάσταση του αισθήματος δικαίου στην κοινωνία.

Αναγνώστης

ΥΓ: Ευχαριστούμε το Γρεκί για την φωτοσύνθεση

--
Ανάρτηση Από τον/την Κωνσταντίνος στο Ας μιλήσουμε επιτέλους! τη 12/30/2010 07:00:00 πμ