- Όλη η αλήθεια για το ποιος είναι ο σκοπός του ΔΝΤ
- Διαβάστε τι έλεγε ο νομπελίστας οικονομολόγος ,πρώην υποδιευθυντής της Παγκόσμιας Τράπεζας και σύμβουλος του πρωθυπουργού Τζόσεφ Στίγκλιτς το 2002 για το ΔΝΤ!!!
Όταν το ΔΝΤ ανακοινώνει σύναψη δανειοδοτικού προγράμματος υποχρεώνει τις κυβερνήσεις με τις οποίες συνδιαλλάσσεται να ακολουθήσουν μια σειρά από πολιτικές που καθόλου δε στοχεύουν στην ισομερή ανάπτυξη.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το σχέδιο που εφαρμόζει το ΔΝΤ σε όλες τις χώρες, το πρώτο βήμα που απαιτείται είναι οι ιδιωτικοποιήσεις των κρατικών εταιριών. Σύμφωνα με το Στίγκλιτς, τις περισσότερες φορές οι πολιτικοί είναι πολύ πρόθυμοι να πουλήσουν τις εταιρίες στη σκέψη παχυλών προμηθειών που θα λάβουν από τους ενδιαφερόμενους αγοραστές.
Το δεύτερο βήμα είναι η απελευθέρωση των κεφαλαιαγορών. Η πολιτική αυτή σημαίνει ότι το κεφάλαιο αποκτά πανίσχυρη διαπραγματευτική θέση. Η δυνατότητα του να μπορεί να αποχωρεί όποτε θέλει από την εγχώρια αγορά είναι ο κύριος αποσταθεροποιητικός παράγοντας των αναπτυσσόμενων χωρών.
Το τρίτο βήμα είναι «ο καθορισμός των τιμών από τις δυνάμεις της αγοράς». Η πολιτική αυτή σημαίνει κατακόρυφη αύξηση των τιμών σε μια σειρά από προϊόντα βασικά για την επιβίωση των εργατικών μαζών και παράλληλη άρση οποιωνδήποτε κρατικών επιδοτήσεων σε βασικά προϊόντα. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η άρση της επιδότησης των καυσίμων και ορισμένων τροφίμων στην Ινδονησία το 1998 (υπό τις οδηγίες του ΔΝΤ) που προκάλεσε τεράστια εξαθλίωση και λαϊκές εξεγέρσεις. Οπως και ανάλογο περιστατικό το 2001 στο Εκουαδόρ που προκάλεσε μαζικές εξεγέρσεις.
Το τέταρτο βήμα είναι το ελεύθερο εμπόριο. Ελεύθερο εμπόριο που φυσικά δε σημαίνει ότι τα αγροτικά προϊόντα των αναπτυσσόμενων χωρών συναγωνίζονται επί ίσοις όροις τα αντίστοιχα των πλούσιων χωρών, καθώς οι αναπτυγμένες χώρες δεν εξαλείφουν τις επιδοτήσεις των δικών τους προϊόντων ούτε τους προστατευτικούς δασμούς που κρατούν κλειστές τις οικονομίες τους, ενώ, αντίθετα, έχουν ελεύθερη πρόσβαση στις οικονομίες των αναπτυσσόμενων χωρών.
Το μάθημα που πρέπει να μάθουν οι λαοί όλου του κόσμου είναι ότι οι πολιτικές του ΔΝΤ δεν έχουν ως στόχο την ισομερή ανάπτυξη και ούτε πολύ περισσότερο την ευημερία των εργαζόμενων μαζών, αλλά όπως γίνεται φανερό από τα παραπάνω: α) την κερδοφορία των μεγάλων πολυεθνικών και των μεγάλων εγχώριων επιχειρήσεων που βρίσκουν αφορμή να προχωρήσουν σε μαζικές απολύσεις και να καρπωθούν φτηνά τα μέσα παραγωγής. β) την καταλήστευση και αλόγιστη εκμετάλλευση του εθνικού πλούτου των αναπτυσσόμενων χωρών. γ) Την εξάπλωση και γιγάντωση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής με την ενδυνάμωση των δομικών δυνατοτήτων του κεφαλαίου στο εσωτερικό των φτωχών κρατών έναντι των εργαζομένων, όπως εξασφαλίζεται με νομοθετικές ρυθμίσεις. Ενώ, επιπλέον εξασφαλίζεται και η δυνατότητα του κεφαλαίου να αποχωρεί ό,τι ώρα θέλει, ενώ οι εργαζόμενοι απαγορεύεται να μεταναστεύσουν για να αναζητήσουν ένα καλύτερο αύριο. δ) Τέλος, όσον αφορά τα ίδια τα λεφτά από τα δάνεια του ΔΝΤ αποσκοπούν στο να πληρώσουν οι αναπτυσσόμενες χώρες τους τραπεζίτες πιστωτές τους στο κέντρο του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος.
--
Ανάρτηση Από τον/την Κωνσταντίνος στο Ας μιλήσουμε επιτέλους! τη 12/30/2010 03:40:00 μμ
