Ήταν πέρυσι λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, όταν ο συνομιλητής μου, μου περιέγραφε με απόλυτη ακρίβεια όσα σήμερα, ακριβώς ένα χρόνο μετά συμβαίνουν στη χώρα μας, έγραφε προ ημερών ο Τ. Σπηλιόπουλος στην «Ισοτιμία».
Η ιδιότητά του, οι γνωριμίες στα οικονομικά λόμπι εντός και εκτός και η συστηματική ενασχόλησή του στο πολύ πρόσφατο παρελθόν με τα δημόσια οικονομικά, του επέτρεπαν αφενός να γνωρίζει πολύ καλά την πραγματική κατάσταση και, αφετέρου, να λαμβάνει τα μηνύματα από τα διεθνή τραπεζικά και οικονομικά κέντρα.
Μου είχε μιλήσει για το επικείμενο δανεισμό της χώρας, τους σκληρούς όρους που θα μας επέβαλλε το ΔΝΤ (θεωρούσε απολύτως βέβαιο πως θα προσφύγουμε), τη βαθιά ύφεση στην οποία θα περιέλθει η οικονομία μας και τις δραματικές ανακατατάξεις που θα επέλθουν στην κοινωνία.
Μου είχε μιλήσει για πρωτοφανή δημοσιονομικά μέτρα που θα «υποχρεωθούμε» να πάρουμε, για την θεαματική εκτίναξη της ανεργίας, τις ριζικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και τα συνταξιοδοτικά, τη μείωση των μισθών και των συντάξεων, αλλά και μιας σειράς προνομίων, όπως η μονιμότητα των υπαλλήλων.
Ως εδώ πράγματι οι προβλέψεις του επαληθεύτηκαν απολύτως. Μου είχε φανεί τότε τουλάχιστον υπερβολικός στις εκτιμήσεις του, όμως όλα έγιναν ακριβώς όπως τα είχε περιγράψει.
Προφανώς δεν ήταν μάγος και ασφαλώς δεν ήταν ο μόνος που γνώριζε την πορεία την οποία είχε ήδη πάρει η χώρα μας. Ωστόσο ποτέ δεν αποτόλμησε να κάνει δημόσια τοποθέτηση, καθώς ήταν σίγουρο πως θα γινόταν στόχος ομαδικού λιθοβολισμού, όπως συμβαίνει όταν κάποιος λέει τα πράγματα με το όνομά τους.
Όμως εάν θα επιβεβαιωθεί πλήρως ή όχι, μέλλει να το μάθουμε προσεχώς, καθώς υπάρχει ένα ακόμη κομμάτι της πρόβλεψής του, που θα επαληθευτεί ή όχι. Έχει να κάνει με τις δυναμικές κοινωνικές αντιδράσεις.
Αφορά το κομμάτι των «βολεμένων», τη λεγόμενη μεσαία τάξη. Είναι η κοινωνική ομάδα, που αμείβεται ικανοποιητικά και που ζει σε συνθήκες ισορροπίας. Τόσης ισορροπίας που την επιβεβαιώνουν και οι αριθμοί. Υπολογίζεται πως χοντρικά αποτελεί το 40% της κοινωνίας, που παράγει το 40% του ΑΕΠ!
Είναι όλοι αυτοί που μέχρι σήμερα παρακολουθούν τις εξελίξεις εκ του μακρόθεν. Δεν συμμετέχουν σε διαδηλώσεις, δεν αντιδρούν μαζικά και γενικώς δύσκολα ξεβολεύονται. Θα θιγούν όμως για πρώτη φορά και μάλιστα ανεπανόρθωτα, καθώς θα υποστούν τη μεγαλύτερη αναλογικά καθίζηση.
Είναι αυτοί που αν κινητοποιηθούν θα κάνουν τη διαφορά, σε σχέση με τις υποτονικές κοινωνικές αντιδράσεις που είχαμε μέχρι σήμερα.
Αυτή είναι η κρίσιμη κοινωνική ομάδα, υποστήριξε ο συνομιλητής μου. Αν αυτή κινητοποιηθεί, το «πρόβλημα» (σ.σ για την τρόικα και τη κυβέρνηση προφανώς) θα είναι μεγάλο. Και μάλιστα είναι δυνητικά ανεξέλεγκτη, καθώς ποτέ δεν καθοδηγήθηκε από τις οργανωμένες συνδικαλιστικές ενώσεις.
Μένει να δούμε αν έχει δίκιο…
--
Ανάρτηση Από τον/την Κωνσταντίνος στο Ας μιλήσουμε επιτέλους! τη 12/28/2010 06:30:00 μμ
