Τη νύχτα της 14ης Αυγούστου του 1909 η Αθήνα ζει μια πρωτοφανή εμπειρία. Μερικές εκατοντάδες κατώτεροι αξιωματικοί του «Στρατιωτικού Συνδέσμου» (με ηγέτη το συνταγματάρχη Πυροβολικού Νικόλαο Ζορμπά) και 2000 περίπου οπλίτες συγκεντρώνονται στο Γουδί και απαιτούν ουσιώδεις αλλαγές στην πολιτική ζωή και στη στρατιωτική οργάνωση της χώρας. Παράλληλα, κάνουν σαφές ότι δεν στρέφονται κατά του θρόνου, δεν επιδιώκουν την εγκαθίδρυση στρατιωτικής δικτατορίας και, ακόμα, δεν απαιτούν ανατροπή της κυβέρνησης.Μετά τον αρχικό πανικό, ο Γεώργιος Α' αναγκάζεται να δεχτεί συνδιαλλαγή με τους κινηματίες, ενώ η κυβέρνηση του Δημητρίου Ράλλη, αδυνατώντας να ελέγξει τα πράγματα, οδηγείται σε παραίτηση. Πρωθυπουργός αναλαμβάνει ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης (παλαιός δηλιγιαννικός), που αποδέχεται τους όρους των κινηματιών. Παράλληλα, γίνεται εμφανής η αποδοχή του κινήματος από ευρύτερα λαϊκά στρώματα (ιδίως με το μεγάλο συλλαλητήριο της 14ης Σεπτεμβρίου).
Το 1910 τερματίζεται η παρέμβαση του στρατού στην πολιτική ζωή της χώρας. Στην νέα περίοδο που αρχίζει, κυριαρχεί η μορφή του Ελευθέριου Βεζινέλου, που τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου θα σχηματίσει την πρώτη του κυβέρνηση. Λίγες εβδομάδες αργότερα, θα κερδίσει χωρίς αντίπαλο της εκλογές για συγκρότηση Αναθεωρητικής Βουλής. Η Ελλάδα που θα απελευθερώσει την Μακεδονία και την Θράκη ετοιμάζεται...
"ΣΤΟΧΟΣ"
--
Ανάρτηση Από τον/την ΣΤΟΧΟΣ στο Εφημερίδα "Στόχος" - Stoxos newspaper τη 8/14/2011 08:36:00 μμ
