Το πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα έχει καταντήσει μαζικός εισαγωγέας αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων, ενώ μπορεί να...
έχει αυτάρκεια και να μπορεί να κάνει και εξαγωγές.
Η πολιτική όμως των κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και των μνημονίων είχε ως αποτέλεσμα την συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής και τη θεαματική αύξηση των εισαγωγών, σε όφελος βασικά των μονοπωλίων της ΕΕ.
Το 1/3 περίπου της αξίας των εισαγωγών αφορά κτηνοτροφικά προϊόντα. Το 2011 από τα 6,461 δισ. ευρώ που δαπανήθηκαν για εισαγωγές, τα 1,982 δισ. ευρώ αφορούσαν ζώντα ζώα, κρέατα και παρασκευάσματα κρέατος, γαλακτοκομικά και αυγά.
Το 2011 οι εισαγωγές κρεάτων και παρασκευασμάτων κρέατος αυξήθηκαν κατά 1,8% σε αξία σε σύγκριση με το 2010 (1,109 δισ. ευρώ από 1.089 δισ. ευρώ).
Στα γαλακτοκομικά και αυγά οι εισαγωγές αυξήθηκαν σε αξία το 2011 κατά 4,6% σε σύγκριση πάντα με το 2010 (811,8 δισ. ευρώ από 775,9 δισ. ευρώ). Επίσης, στα δημητριακά και παρασκευάσματα δημητριακών η αξία των εισαγωγών το 2011 ήταν 654,7 δισ. ευρώ από 542,2 δισ. ευρώ το 2010 (αύξηση 20,7%), ενώ στη ζάχαρη και παρασκευάσματα - μέλι η αξία των εισαγωγών ήταν 259 δισ. ευρώ το 2011, από 221,5 δισ. ευρώ το 2010 (αύξηση 16,9%). Αύξηση επίσης της αξίας των εισαγωγών κατά 4% υπήρξε και στα φρούτα και λαχανικά (701,6 δισ. ευρώ το 2011 από 674,8 δισ. ευρώ το 2010).
Βλαβερές συνέπειες
Το πρόβλημα που υπάρχει οφείλεται στην πολιτική που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και τώρα συνεχίζει να εφαρμόζει η κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ. Η πολιτική αυτή οδηγεί στη συρρίκνωση μια σειρά καλλιέργειες της χώρας, όπως καπνός, τεύτλα, ελιά, βαμβάκι, σιτηρά, σταφίδα, βιομηχανική ντομάτα κ.ά. Για παράδειγμα, από το 2006 και μετά: Ο καπνός από 120.000 τόνους παραγωγή έπεσε στους 23.000 τόνους. Στο βαμβάκι η παραγωγή από 1.200.000 τόνους έπεσε στους 600.000 τόνους. Στη ζάχαρη η ποσόστωση από 318.000 τόνους μειώθηκε στους 158.700 τόνους και δύο από τα πέντε εργοστάσια έκλεισαν, ενώ φέτος η παραγωγή εκτιμάται ότι δε θα ξεπεράσει τους 70.000 τόνους. Εφτασαν επίσης τα πράγματα, για παράδειγμα στην πατάτα, να αυξηθούν οι εισαγωγές κατά 30% το 2011 σε σύγκριση με το 2010, (174.353 τόνοι από 133.429 τόνους), ενώ εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι το 1980 τα καλλιεργούμενα στρέμματα με πατάτα στην Ελλάδα ήταν 553.400 και τριάντα χρόνια μετά το 2010, ήταν 305.300 στρέμματα.Πολύ άσχημη έγινε η κατάσταση στον κτηνοτροφικό τομέα. Η Ελλάδα δυστυχώς κατάντησε μαζικός εισαγωγέας σε κρέατα και παρασκευάσματα κρέατος καθώς και σε γάλα από την ΕΕ, σε βάρος της εγχώριας παραγωγής. Το θέμα είναι πως από την ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ, τώρα ΕΕ, μειώθηκε δραστικά η αυτάρκεια της χώρας στο κρέας. Στα κοτόπουλα από 100% που ήταν το 1980 μειώθηκε στο 67%, στο βοδινό αντίστοιχα από 66% έπεσε στο 27%, στο χοιρινό από 84% στο 41% και στο αιγοπρόβειο από 92% στο 80%. Είναι επίσης χαρακτηριστικό το παράδειγμα ότι μέσα στη δεκαετία 2000-2010 ο αριθμός των αγελαδοτρόφων μειώθηκε κατά 63,5%! Από 12.402 που ήταν το 2000 έφτασαν να είναι μόλις 4.623 το 2010. Φυσικά, από τη μέση βγήκαν οι μικροί και μεσαίοι παραγωγοί αγελαδινού γάλακτος. Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι το 2011 η παραγωγή αγελαδινού γάλακτος έπεσε στους 650.000 τόνους από 672.000 τόνους το 2010 και 685.000 τόνους το 2009. Επίσης, η παραγωγή πρόβειου γάλακτος μειώθηκε το 2011 κατά 29.000 τόνους (552.000 τόνοι το 2010 523.000 τόνοι το 2011) και το γίδινο κατά 19.000 τόνους (152.000 τόνους το 2010 133.000 τόνους το 2011).
Η χώρα μπορεί να αποκτήσει αυτάρκεια σε αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα. Μπορεί να αυξήσει τις εξαγωγές της αρκεί φυσικά να έχει νόμισμα Εθνικό και όχι το ακριβό ευρώ.
Η κτηνοτροφία, η σιτοκαλλιέργεια, η τευτλοκαλλιέργεια και η βαμβακοκαλλιέργεια, και τα οπωροκηπευτικά και μια σειρά ακόμα από αγροτικές καλλιέργειες μπορούν να αναπτυχθούν.
Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει με όρους «ελεύθερης αγοράς», σε καθεστώς κυριαρχίας των μονοπωλίων και με τους όρους του μνημονίου. Οσο ακολουθείται η συγκεκριμένη πολιτική της ΕΕ, που επιβάλλουν τα μονοπώλια, και η αγροτιά, και η εργατιά, και οι αυτοαπασχολούμενοι θα βρίσκονται σε καθεστώς ανελέητης εκμετάλλευσης. Οι φτωχομεσαίοι αγρότες εξαναγκάζονται να πουλάνε σε εξευτελιστικές τιμές ή να βλέπουν την παραγωγή τους να μένει απούλητη και να σαπίζει στις αποθήκες, ενώ ταυτόχρονα εισάγονται μαζικά ομοειδή προϊόντα από άλλες χώρες εντός και εκτός ΕΕ. Η πολιτική που ακολουθείται οδηγεί τη μικρομεσαία αγροτιά στη φτώχεια, στο ξεκλήρισμα και στην ανεργία, ενώ τη γη της θα τη συγκεντρώσουν λίγοι μεγαλοαγρότες - επιχειρηματίες - καπιταλιστές.
Η ένταξη στην ΕΕ και το ευρώ αυτό που έκανε μέχρι τώρα, ήταν να επιδεινώσει τη θέση των μικρομεσαίων αγροτών, να συρρικνώσει την αγροτική παραγωγή, να γιγαντώσει το έλλειμμα του αγροτικού εμπορικού ισοζυγίου και να ακριβοπληρώνουν τα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα τα λαϊκά στρώματα. Η οριστική λύση που συμφέρει τους μικρομεσαίους αγρότες και συνολικά το λαό για τη διατροφή του, είναι οι ώριμες και αναγκαίες ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας. Το πρώτο και βασικότερο είναι η έξοδος απο ΕΕ και το σκληρό νόμισμα , επιστροφή στην δραχμή, παράκαμψη μεσαζόντων όπως έγινε με τις πατάτες, το λάδι και άλλα τρόφιμα . Δασμολογική πολιτική για να μπορεί να πουλάει ο Έλληνας παραγωγός στον τόπο του και να ζει αξιοπρεπώς και να μην εισάγωνται φθηνά τρόφιμα απο άλλες χώρες .Επίσης πρέπει να Εθνικοποιηθούν τα τραστ και τα καρτέλ που έχουν πιάσει απο τον λαιμό τον Έλληνα αγρότη και κτηνοτρόφο.
--
Ανάρτηση Από τον/την ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ στο ΕΓΕΡΣΙΣ2 τη 8/05/2012 11:22:00 μμ
