Στα δυτικά όρια της πόλεως , στην μέση του δρόμου απ την εκκλησία του Αγίου Νικολάου προς τον συνοικισμό Μακεδονομάχου Σϊμου Ιωαννίδη, υπάρχει ένα γραφικό εκκλησάκι. Είναι το εκκλησάκι του Αγίου Μηνά - προστάτη του Στρατού.
Στην ευρύτερη περιοχή κατά την διάρκεια της Μάχης της Φλώρινας διαδραματίσθηκε μία από τις σφοδρότερες συγκρούσεις του εθνικού στρατού με τους αντάρτες κομμουνιστοσυμμορήτες . Την ημέρα της 12ης Φεβρουαρίου 1949 ορδές κομμουνιστών ανταρτών της 14ης της 103ης και 104ης ταξιαρχίας κατέβαιναν βιαστικά από τα γύρω βουνά με στόχο την διείσδυση στην πόλη της Φλώρινας μέσω του διαδρόμου της Γεωργικής Σχολής (κυρίως από τον ορεινό αυχένα Βίγλας Πισοδερίου από δυσμάς και βορείως της κορυφής Σολίτσικο υψομ 1614 μ, γνωστή κορυφή στους Φλωρινιώτες ορειβάτες ως «τάιμα» η «καλύβια Μπομπότα») Οι αντάρτες ασυντόνιστοι ,γεμάτοι ενθουσιώδη υπεραισιοδοξία, υπερεκτιμώντας την κατάσταση κατέβαιναν βιαστικά με σκοπό να εισβάλουν «κάνοντας παρέλαση» σ την πόλη. Προς κακιά τους ώρα απ το σημείο εκείνο της σημ εκκλησίας μέχρι το σημερινό πρώην ζωολογικό κήπο θερίστηκαν στην κυριολεξία από καταιγιστικά πυρά των διασκορπισμένων στην περιοχή πολυβολείων της 2ης Μεραρχίας του εθνικού στρατού του οποίου ηγείτο ο αείμνηστος μέραρχος Νικόλαος Παπαδόπουλος, ο γνωστός στον στρατό και στον λαό της Φλώρινας ως «παππούς» λόγω την επιβλητικής παρουσίας του. Η ανεδαφική αισιοδοξία των ανταρτών αντικαταστάθηκε από αιματηρή ψυχρολουσία στην συνέχεια.. Σύμφωνα με εκτιμήσεις και επίσημα έγγραφα των αντιμαχόμενων πλευρών οι ξενοκίνητοι κ/σ αντάρτες στην κυριολεξία πήγαν «σαν τα μπουλούκια σαν αρνιά στην σφαγή» ...; Όσοι ξενοκίνητοι κ/σ αντάρτες επέζησαν, θυμούνται την ευρύτερη περιοχή ως μία από τις χειρότερες ημέρες της ζωής τους Το ίδιο και λίγο ψηλότερα στο ύψωμα 1033 όπου διεξαγόταν παράλληλα η κορύφωση της Μάχης της Φλώρινας. Ήταν η τελευταία ευρείας κλίμακας επιθετική ενέργεια που αποπειράθηκαν οι κ/σ να κάνουν εισβολή στην Φλώρινα ανατρέποντας κάθε σκέψη για μελλοντική τους αντεπίθεση. Σήμερα η περιοχή δεν θυμίζει σε τίποτα την εποχή εκείνη πέραν των διάσπαρτων πολυβολείων του εθνικού στρατού, ειδική αναφορά για τα οποία θα κάνω στο μέλλον μια και οι σημερινοί υπεύθυνοι τα έχουν παρατήσει στην μοίρα τους ...;.
Μετά την λήξη του εμφυλίου στα βουνά του Γράμμου και του Βιτσίου ( Αύγουστος 1949) ο ιδρυτής και διευθυντής του ταμείου, κύριος Ανδρέας Οικονόμου, τα έτη 1950 - 1951 έχτισε το εκκλησάκι αυτό όπως γράφει μία παλαιά επιγραφή αλλά και με την συμβολή Φλωρινιωτών και άλλων φορέων. Στο εκκλησάκι εκείνο ,έχω στην μνήμη μου, ευτυχισμένες στιγμές απ την οικογένεια μου. Πηγαίναμε σε μία παλιά βρύση, που δεν υπάρχει σήμερα, και πλέναμε το ολοκαίνουργιο αυτοκίνητο του πατέρα μου αν θυμάμαι καλά αρχές της δεκαετίας του 1970. Τότε υπήρχαν οι εγκαταστάσεις και τα κτήματα της Γεωργικής σχολής των ΚΑΤΕΕ σημερινά ΑΤΕΙ, αρδευτικά δίκτυα, πολλά χωραφάκια, λιβάδια κοντά στο ποτάμι και μεμονωμένα σπίτια βοσκών στην πλαγιά του βουνού βορειότερα ερείπια των οποίων συναντάει ο επισκέπτης ακόμη και σήμερα εκατέρωθεν του δρόμου. Η βρύση εκείνη χρησίμευε για το ξεδίψασμα των ταξιδιωτών αλλα και των αλόγων ή κοπαδιών ζώων που περνούσαν απ το σημείο. Σήμερα η βρύση αυτή δεν υπάρχει αλλά ο πεζοπόρος θα συναντήσει τις νέες εργατικές κατοικίες, πολλές όμορφες εξοχικές κατοικίες, ένα βενζινάδικο και έναν ...; κάκιστα συντηρημένο μη καλά φωτιζόμενο δρόμο που οδηγεί απ την πόλη προς το Δ.Δ. Άλωνα Φλωρίνης.
Η εκκλησία είναι Βασιλικού αρχιτεκτονικού ρυθμού με όμορφο καμπαναριό ακριβώς πάνω από την είσοδο του ναού με κτηριακές βοηθητικές προσθήκες. Στο προαύλιο υπάρχει ένα ξύλινο κιόσκι σε λιθόστρωτο δάπεδο για τους προσκυνητές οι οποίοι μπορούν εκεί να ξαποστάσουν. Το γραφικό εκκλησάκι εορτάζει 11 Νοεμβρίου έκαστου έτους ένώ τις υπόλοιπες ημέρες ο προσκυνητής επισκέπτης μπορεί να προσευχηθεί και να ανάψει ένα κεράκι στον Άγιο Μηνά - προστάτη του Στρατού Πρόσφατα στο ναό και στον περίβολο έχουν γίνει οι απαραίτητες εργασίες συντήρησης του και αποτελεί θα έλεγα ένα στολίδι για την περιοχή εκείνη. Αξίζει να το επισκεφτείτε ακόμη και πεζοί μια και υπάρχει πεζοδρόμιο από την πόλη μέχρι εκεί πέρα .Εάν προτιμήσετε να το επισκεφτείτε με αυτοκίνητο υπάρχει έμπροσθεν των νέων εργατικών κατοικιών άπλετος χώρος στάθμευσης. Αστικό λεωφορείο δεν εξυπηρετεί όλες τις ώρες της ημέρας παρά συγκεκριμένα δρομολόγια για όσους προτιμήσουν να μετακινηθούν με αυτό προς το εκκλησάκι. Αξίζει να κάνετε μία στάση κάτω από τα πανύψηλα πεύκα, τις εναπομείναντες λεύκες, την δροσιά και το θρόισμα που χαρίζουν στον κάθε οδοιπόρο. ...;
vounisios.pblogs.gr
-----------------------------
--
Ανάρτηση Από τον/την ΣΤΟΧΟΣ στο Εφημερίδα "Στόχος" - Stoxos newspaper τη 8/02/2012 05:05:00 μμ
