Μετά την πολιορκία του Μεσολογγίου από τον Κιουταχή και τον Ιμπραήμ, όπου οι πολιορκημένοι, χωρίς τρόφιμα και πολεμοφόδια, πραγματοποίησαν την ηρωική τους Εξοδο στις 10 Απριλίου 1826, κύριος πλέον της Στερεάς Ελλάδας, ο Κιουταχής στράφηκε προς την Αττική και την Αθήνα η οποία βρισκόταν σε ελληνικά χέρια από τον Ιούνιο του 1822. Χωρίς να συναντήσει μεγάλη αντίσταση ο Κιουταχής έφθασε τον Ιούλιο στην Αθήνα και την κατέλαβε εκτός από την Ακρόπολη. H πολιορκία της Ακρόπολης κράτησε δέκα περίπου μήνες και εκεί όπου ο Κιουταχής ήταν έτοιμος να παρατήσει την προσπάθεια, ο θάνατος του Καραϊσκάκη και η ατυχής εκστρατεία για την απελευθέρωση της Αθήνας που οργάνωσαν οι Βρετανοί Τόμας Κόχραν και Ριχάρδος Τσωρτς τού πρόσφεραν την αναπάντεχη νίκη.
Γεννήθηκε στην Γεωργία το 1780 και ήταν γιός ορθόδοξου ιερέα. Αιχμαλωτίστηκε σε μικρή ηλικία από τους Τούρκους και οδηγήθηκε στο σαράι της Κωνσταντινούπολης όπου και απέκτησε τη φιλία του μετέπειτα Σουλτάνου Μαχμούτ Β΄.
Σε ηλικία μόλις 20 ετών έλαβε το αξίωμα του "Πεσκήρ Αγά" όπου και εξετέλεσε πολλές διπλωματικές αποστολές, μεταξύ των οποίων και στην Ύδρα προς συνεννόηση με τον Ρώσο ναύαρχο Σενιάβιν.
Το 1809 διορίστηκε Βελής (κυβερνήτης) της Κιουτάχειας, απ' όπου πήρε και το προσωνύμιο Κιουταχής. Το 1820 στάλθηκε επικεφαλής τουρκικού στρατού εναντίον του αποστάτη Αλή Πασά, στα Ιωάννινα, τον οποίο και κατόρθωσε να νικήσει ενώ μετά το τέλος της εκστρατείας διορίστηκε πασάς των Τρικάλων όπου και κατέπνιξε στο αίμα την αποστασία των Αγράφων (1821).
--
Ανάρτηση Από τον/την ΣΤΟΧΟΣ στο Εφημερίδα "Στόχος" - Stoxos newspaper τη 8/02/2011 05:38:00 μμ